Vertel erover! 📣

Als freelance software bouwer verwonder ik me over de verschillen in samenwerking binnen teams waar ik mee werk: De ene keer bemoeit iedereen zich met alles, en de andere keer is het werk vooraf verdeeld en zoekt iedereen het zelf maar uit. Vooral dat laatste ervaar ik als een gemiste kans. 🦄

Als ik mijzelf een doodlopende weg in heb geredeneerd of de oplossing niet direct zie, helpt het mij om mijn redenering aan iemand anders uit te leggen. Dat ordent mijn gedachten en helpt me zo alternatieve oplossingen te ontdekken voor ik die doodlopende straat verder in ren. Feedback en “onnozele” vragen van de toehoorder zijn voor mij van grote waarde. 🚀

Dit is voor mij een van de peilers van pair-programming: 👯 Doordat de navigator de gedachtengang moet verwoorden naar de persoon achter het toetsenbord, worden gedachten geordend en redeneringen onderbouwd. Dit maakt dat 1 + 1 al snel meer wordt dan 2. (En dat staat nog los van de inspiratie die dat met zich meebrengt.)

Het viel mij op dat ook de nieuwste redenerende AI modellen hiervan gebruik maken: Ze verwoorden LLM bedenksels in tokens, om vervolgens alternatieven af te laten vallen of terug te komen op eerder suggesties. 🤖

Dat kan toch haast geen toeval zijn. 🤔